Prolog

              Moje marzenie spełniło się. Jestem w Brazylii z moją ukochaną córką i mężem. Kilka słów o sobie... Jestem Miranda i mam 26 lat. Jestem fizjoterapeutką i chirurgiem w szpitalu w Nowym Jorku. Udało dostać mi się do "kadry" lekarzy jadących wspomóc szpitale na Mundialu. Czego mogłabym chcieć więcej? Na pewno spokoju i jak najmniej wypadków. Chciałam żeby w finale zagrały Stany z Argentyną. Ale tak się nie stało. Stany odpadły bardzo szybko, więc została mi Argentyna.
              Siedziałam w szpitalu w Rio i czytałam jakąś gazetę. Moja rodzina była w wynajętym domu w centrum. Myślałam, że szybko czas zleci i będę mogła spokojnie wrócić do córeczki. Znowu nie udało się. Do szpitala wpadło nagle dużo osób. Lekarze, dziennikarze... WSZYSCY. Zastanawiałam się, kto do nas trafił. Ubrałam fartuch i poszłam do sali, do której zanieśli pacjenta. Przewróciłam oczami i westchnęłam głośno. Kolejny piłkarzyk zrobił sobie krzywdę, pomyślałam.
               Przed drzwiami stali ochroniarze. Dużo, jak na zwykłego piłkarza. Przecisnęłam się pomiędzy nimi i otworzyłam drzwi. Widok mojego pacjenta sprawił, że zaschło mi w gardle i serce mocniej uderzyło w piersi.

A więc zapraszamy na Prolog nowego bloga :) Tu mogą być większe odstępy czasowe pomiędzy rozdziałami, ale od razu możemy was pocieszyć, bo rozdziałów będzie naprawdę dużo :)